نماز

پیرامون واژه

واژهٔ نماز واژه‌ای 

پارسی است که 

ایرانیان برای واژهٔ صلاة» 

عربی به کار بردند. این واژه به معنای خم شدن، سر فرودآوری برای ستایش پروردگار، احترام و اظهار بندگی و اطاعت است.

[۱]

[۲] واژهٔ نماز نام‌واژه‌ای از فعل نمیدن فارسی به معنی تعظیم‌کردن است.

برخی حدس زده‌اند که این واژه از واژهٔ ناماسته» در زبان 

سانسکریت گرفته شده‌باشد که محتمل نیست.

[۳]

[۴]

مفهوم شناسی

صلاة» که در 

لسان شرع برای فعل عبادی خاصی یعنی همان نماز» به کار برده شده‌است، در لغت به معنای دعا، استغفار، رحمت و مغفرت، ثنای نیکو، درود و تعظیم است واگر به خداوند نسبت داده شود، به معنای رحمت و ثنای بر بندگان می‌باشد و در اصطلاح نیز به عملی عبادی اطلاق می‌شود که متّشکل از اجزاء و شرایط خاصّی است و باید با قصد قربت به 

پروردگار هر روز در چند نوبت به جا آورده شود.

صلاة» یا نماز به عنوان فعلی عبادی که به منظور 

دعا و نیز تعظیم الهی انجام می‌شود، یکی از مشترکات ادیان الهی است، هرچند شکل و نحوهٔ انجام آن در ادیان مختلف متفاوت می‌باشد. از همین روست که در قاموس کتاب مقدس در معنای واژه نماز آمده‌است: نماز معروف است و یکی از واجبات دینیه هر روز تمام ملل و مذاهب است، چه منفرداً و چه جماعتاً.» و پس از آن به شرح معنای نماز بر مبنای 

تورات و 

انجیل پرداخته تا آنکه می‌نویسد: احدی جز منکرین خدا منکر نماز و دعا نیست.».

در نوشتار حاضر نیز از نماز» همین معنای فوق اراده شده‌است و حقیقت شرعیهٔ آن که در اسلام از این اصطلاح اراده می‌شود، مدّ نظر نمی‌باشد

محمد مسعود نوروزی معتقد است کلمه نماز از ریشه نماچ که در پارسی میانه (

پهلوی زمان 

ساسانیان) است گرفته شده و فعل نماچ پورتن به معنای نماز بردن و تعظیم کردن به کار رفته‌است؛ و قبل از آن در 

ایران باستان از ریشه نم به معنای خم شدن و سر فرو آوردن مشتق شده‌است. در 

اوستا نماز به صورت نمنگه یا نمه به معنای دعا و درود آمده‌است.

[۵]

نماز در اسلام[

ویرایش]

نوشتار اصلی: 

نماز (اسلام)

نماز پنج نوبت در شبانه روز (۱۷ رکعت) رو به قبلهٔ مسلمانان - 

کعبه در 

مکه - بصورت فردی (فرادا) یا گروهی (

نماز جماعت) برگزار می‌شود.

در این عبادت در رکعت‌های اول و دوم 

سورهٔ حمد و معمولاً آیه یا سورهٔ کوتاهی از 

قرآن ـ مثل 

سورهٔ توحید ـ و در رکعتهای بعدی تعدادی اذکار به زبان 

عربی خوانده می‌شود. جزئیات این عبادت در

فرقه‌های مختلف اسلام با هم تفاوت دارد.

[۶] نماز یک فرهنگ جهانی می‌باشد. نماز در قرآن با واژه صلاة مشخص شده‌است که به همراه مشتقاتش ۹۹ بار در قرآن تکرار شده‌است.

[۷] ریشه صلاة می‌تواند دارای سه معنی باشد:

1. از ریشه صل: شراب را از صافی می‌گذرانند و آن گاه ماده‌ای روشن و شفاف به دست می‌آورند

2. از ریشه صلی: سوزانیدن و گرم کردن

3. از ریشه وصل: ایجاد اتصال و ارتباط

   [۸]

• نماز در 

  اهل تسنن

خواندن نماز به صورت دست بسته: اهل سنت در قیام نماز دست راست خود را روی دست چپ می‌گذاردند و هر دو دست را روی 

ناف یا بالای آن قرار می‌دهند البته در این مسئله میان مذاهب چهارگانه اهل سنت اختلاف نظر وجود دارد حنیفه شافعیه و حنبلیه این کار را لازم و یکی از سنت‌های نماز می‌دانند ولی مالکیه آن را لازم و سنت نمی‌دانند

[۹] برگرداندن 

صورت به چپ و راست در حال خواند سلام: شافعی‌ها و حنفی‌ها و حنبلی‌ها عقیده دارند که مستحب است نمازگزار در حال خواندن 

سلام نماز در سلام اول صورت خود را به طرف راست و در سلام دوم به طرف چپ برگرداند آن هم به اندازه‌ای که از پشت سر صورت او دیده شود. مالکی‌ها نیز این کار را 

مستحب می‌دانند ولی آن را به 

سلام آخر اختصاص داده‌اند. از نظر شیعه نمازگزار هنگام سلام نماز نباید صورتش از قبله منحرف شود.

[۱۰] عبور از مقابل نمازگزار: از نظر 

اهل‌سنت عبور کردن از مقابل نمازگزار 

حرام است حتی در بعضی از کتاب‌های حدیثی آنان آمده‌است که نمازگزار باید مانع عبور عابر از مقابل خود باشد به همین جهت وقتی در 

مکه یا 

مدینه از مقابل کسی که نماز می‌گذارد عبور کنید با اعتراض شدید او و دیگران روبرو می‌شوید اما از نظر شیعه عبور از مقابل نمازگزار حرام نیست

[۱۱]

انواع نماز در اسلام

در اسلام انواع نماز متعدد است. از جمله نماز روزانه است که ۱۷ رکعت در پنج وقت دارد: دو رکعت صبح ، چهار رکعت ظهر ، چهار رکعت عصر، سه رکعت در غروب و چهار رکعت قبل از خواب(صَلوةالْعَتَمَه)(عَتَمَة به معنی ثلث اول شب، تاریکی شب ، تأخیر و اهمال است ). دیگر نماز های نافله[[۱]] است که تعداد رکعات و کیفیت آنها در بین شیعه و سنی متفاوت است.این نماز ها همراه نماز های روزانه خوانده می شود[[۲]]: دو رکعت به نیت نافله قبل از نماز صبح، هشت رکعت به نیت نافله بعد از اذان ظهر و قبل از نماز ظهر، نافله نماز ععر همانند نافله ظهر قبل از نماز عصر و هشت رکعت است، نافله نماز مغرب چهار رکعت و بعد از نمازمغرب خوانده می شود، نافله عشاء دو رکعت است و بعد از نماز عشاء خوانده می شود، نماز نافله شب (نماز شب): یازده رکعت است. هشت رکعت از آن به عنوان نماز شب، دو رکعت نماز شَفع و یک رکعت نماز وِتر است. وقت نافله شب از نصف شب تا اذان صبح است.دیگر صَلوة قَصْر است یعنی نماز کوتاه برای مسافر که آن‌ را نماز شکسته نیز می‌گویند. در این نماز چهار رکعت‌های ظهر و عصر و عشاء نیز دو رکعتی می‌گردد و نتیجه می‌شود:دو رکعت صبح ، دو رکعت ظهر ، دو رکعت عصر ، سه رکعت غروب و دو رکعت عشاء. دربارهٔ حدّ سفر بین مذاهب مختلفه اتفاق نیست.دیگر نماز جمعه و نماز اعیاد فطر و قربان و نماز میت و نماز خسوف و کسوف و آیات (در حوادث سمائیه و ارضیه ) و نماز حاجت و نماز تسبیح و نماز جعفر و نماز استسقاء(طلب باران) که بعضی واجب است و بعضی مستحب و متفاوت در نظر شیعه و اهل سنت .

[۱۲]

این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

زکات علم، نشر آن است. هر

وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین

وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق

بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.

این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.